Op Vredebest werd uiterst sober werd geleefd. Warm water hadden ze niet. Als een koe moest kalveren en de veearts had snel warm water nodig, dan stond Rozien aan de deur bij de buren met de vraag of ze haar emmer met warm water wilde vullen.
Pas in 1983 is er een keukentje, een douche en een toilet in de boerderij zijn gemaakt. Tot dan toe gebruikten ze nog de ouderwetse plee buiten. Zonder spoelmogelijkheid. Deze is er nog steeds.
Zo'n keuken van circa 30 jaar oud is nu niet het mooiste om te fotograferen, ik zie ze liever wat ouder of wat nieuwer maar goed, dit tijdsbeeld moet ook vastgelegd worden. Wat ik dan weer wel leuk vond is bijvoorbeeld zo'n oude telefoon met draaischijf. Daar heb ik zelf vroeger ook uren met mijn vriendinnen mee zitten bellen.
Bijna alles liep via een vast patroon. ’s Morgens vier boterhammen, met altijd hetzelfde beleg. ’s Middags groentesoep, aardappelen groente en een hamlapje, en custard vla toe. Op zondag hetzelfde maar dan gingen er, afgeteld, zeven rozijnen in de custard. Het was wel zo dat Rozien alleen maar roomboter smeerde. Margarine is geen boter zei ze altijd. Natuurlijk was ze de volgzame zus die deed wat haar broer wilde. Maar ze was wel degelijk zelfstandig. Deed de hele administratie. Bracht alles op tijd naar de boekhouder in Brandwijk. Op de fiets. Hoewel ze ooit met een rijles is begonnen. Maar na die eerste les besloot ze dat een auto besturen toch niks voor haar was. Eén keer is ze in het buitenland geweest.
Rozien heeft één keer een soort van verkering gehad. Maar dat kon in de ogen van haar broer geen genade vinden. Dus het ging niet echt aan. Nadat broer Wim gestorven is heeft die man nog een keer toenadering gezocht. Maar Rozien zei: “Mijn broer zou het niet goed vinden. Laat ik er maar niet meer aan beginnen.”
Toen Wim niet meer beter kon worden en met zuurstof de resterende tijd thuis mocht doorbrengen, bleek er een groot probleem. Er werd tot 2009 nog altijd alleen maar een houtkachel gestookt. Rozien liep dag in dag uit met hout te zeulen. Gas hadden ze niet. Maar dat betekende een woning met open vuur. Dan kon je niet met zuurstof naar huis. Dat was brandgevaarlijk. Dus moest er snel een gasleiding naar binnen. Dat zou de nodige tijd in beslag nemen. Toen is er tijdelijk een leiding vanuit de woning van buurman Ooms naar de boerderij gelegd en hebben ze in het begin via de buurman gas kunnen gebruiken. Voor Rozien trouwens een verademing dat ze niet meer die houtkachel hoefde te stoken.”
Is dit de verklaring voor de vreemde plaats van de gasmeter achter de voordeur?
Op Vredebest werd nooit alcohol gedronken. Ook niet op verjaardagen of andere feestjes. Hoewel, in de bestuurskamer van de ijsclub liet Wim zich het borreltje smaken. Alléén tijdens de hooibouw. Dan werd er bier gehaald en konden de helpers van boven de zestien jaar een pilsje krijgen.
In het legaat was 1 voorwaarde aangegeven: er moet een theeschenkerij in een van de gebouwen gerealiseerd worden waar geen alcohol geschonken mag worden. De achtergrond van deze wens zou zijn dat er in de familie wat minder goede ervaringen waren op dit gebied. Dat is wel jammer maar verminderd de concurrentie voor de plaatselijke horeca.
(Cursieve tekst bron: Historische Kring Nieuwpoort)
